از بادکنک برای تزیین مهمانی های تولد ، عروسی ، عملکردهای شرکتی ، رویدادهای مدرسه و سایر مجالس جشن استفاده می شود. به هنرمندانی که از بادکنک های گرد برای ساخت استفاده می کنند "استکر" و به هنرمندانی که برای ساختن بادکنک مدادی استفاده می کنند "توئیستر" گفته می شود. به طور معمول با تزئین بالن هلیوم مرتبط است ، اخیراً تزئینات بادکنک به دلیل محدودیت در منابع طبیعی تجدید ناپذیر هلیوم ، به سمت ایجاد تزئینات بادکنک پر از هوا حرکت کرده اند. متداول ترین نوع دکوراسیون بادکنک شامل طاق ها ، ستون ها ، قطعات مرکزی ، قطره های بادکنک ، مجسمه ها و دسته های بادکنک است. با افزایش استعداد برای چرخاندن بادکنک و همچنین انباشته شدن بادکنک ، ظهور دکو-توئیستر به صورت ترکیبی از تکنیک های انباشته و همچنین تکنیک های پیچش برای ایجاد گزینه منحصر به فرد و جالب دکوراسیون بادکنک آشکار می شود.
طاق های تزئینی رنگین کمانی ساخته شده از بالن های مهمانی که در رژه غرور همجنس گرایان در سائو پائولو برزیل استفاده شده است.
بادکنک های مهمانی بیشتر از لاتکس طبیعی ساخته شده از درختان لاستیک ساخته می شوند و می توانند با هوا ، هلیم ، آب یا هر مایع یا گاز مناسب دیگری پر شوند. کشش لاستیک باعث می شود تا حجم قابل تنظیم باشد.
از بالن های چرخان می توان برای ایجاد وسایل دکوری برای رویدادها و ایجاد ظاهری منحصر به فرد از بالون های فویلی استفاده کرد.
غالباً اصطلاح "Balloon Party" به یک بادکنک چرخان یا بادکنک مدادی اطلاق می شود. این بالن ها دستکاری می شوند تا اشکال و شکل هایی را برای مهمانی ها و رویدادها ، به طور معمول همراه با سرگرمی ایجاد کنند.
پر کردن بادکنک با هوا می تواند با دهان ، یک تورم دستی یا الکتریکی (مانند پمپ دستی) یا با منبع گاز فشرده انجام شود.
وقتی بادکنک های پلاستیکی یا پلاستیکی با هلیوم پر می شوند تا شناور شوند ، به طور معمول شناوری خود را فقط برای یک روز یا بعضی اوقات ، گاهی بیشتر حفظ می کنند. اتم های هلیوم محصور از طریق منافذ کوچک لاتکس که بزرگتر از اتم های هلیوم هستند ، فرار می کنند. بادکنک های پر از هوا معمولاً اندازه و شکل خود را خیلی بیشتر ، گاهی تا یک هفته حفظ می کنند.
حتی یک بالون لاستیکی کامل در نهایت گاز خود را به بیرون از دست می دهد. فرایندی که طی آن ماده یا املاح از یک منطقه با غلظت بالا ، از طریق یک مانع یا غشا، ، به یک منطقه با غلظت کمتر مهاجرت می کند ، انتشار نامیده می شود. داخل بالن ها را می توان با یک ژل مخصوص (به عنوان مثال ، محلول پلیمری که با نام تجاری "Hi Float" فروخته می شود) درمان کرد که داخل بالون را می پوشاند تا نشت هلیوم را کاهش دهد ، بنابراین زمان شناور را به یک هفته یا بیشتر افزایش می دهد.
بادکنک های حیوانی شکل
از اواخر دهه 1970 ، برخی از بالون های فویل گران قیمت (و با دوام بیشتر) ساخته شده از فیلم های فلزی نازک ، غیر قابل کشش و نفوذپذیر کمتر مانند Mylar (BoPET) شروع به تولید کردند. این بادکنک ها دارای سطوح بازتابنده و براق جذابی هستند و غالباً با تصاویر و نقش های رنگی برای هدایا و مهمانی ها چاپ می شوند. مهمترین ویژگی نایلون متالیزه شده برای بادکنک ، سبک بودن ، افزایش شناوری و توانایی جلوگیری از خروج گاز هلیوم برای چندین هفته است. بادکنک فویلی به دلیل تداخل در خطوط برق مورد انتقاد قرار گرفته است. [2] [3]
مدل سازی و استفاده در هنر
هنرمندان بادکنک ، سرگرمی هستند که بادکنک های لوله ای باد شده را به مجسمه هایی مانند حیوانات می پیچانند و گره می زنند (به مدل سازی بادکنک مراجعه کنید). بادکنک های مورد استفاده برای مجسمه سازی از لاستیک کششی اضافی ساخته شده اند تا بتوان آنها را پیچید و بدون ترکیدن گره زد. از آنجا که فشار مورد نیاز برای باد کردن یک بالون با قطر بالون متناسب است (به منبع نیاز است) ، در ابتدا باد کردن این بالن های کوچک لوله ای بسیار دشوار است. برای باد کردن این بالون ها معمولاً از پمپ استفاده می شود.
تزئین کنندگان ممکن است از بالن های هلیوم برای ساخت مجسمه های بادکنک استفاده کنند. معمولاً شکل گرد بادکنک این موارد را به طاق ها یا دیوارهای ساده محدود می کند ، اما گاهاً مجسمه های بلند پروازانه تری نیز تلاش شده است. همچنین استفاده از بادکنک به عنوان تزیین میز برای رویدادهای جشن معمول است. بعضی اوقات می توان بادکنک ها را به گونه ای ساخت که به شکل حیوانات درآیند. تزئینات میز به طور معمول با سه یا پنج بادکنک روی هر دسته گل ظاهر می شود. روبان حلقه می شود و با وزنه اضافه می شود تا بادکنک ها دور نشوند.
رها و آزاد می شود
- ۹۹/۱۱/۱۲