از خازن های تبخیری یا برج خنک کننده به طور معمول برای خنک سازی تبخیری استفاده می شود. از یک حوضچه آبپاش ممکن است به عنوان گزینه دیگر استفاده شود. گردش مجدد آب در سیستم خنک کننده نیاز آب آرایش را به کمتر از 3٪ از آب که برای خنک کردن یک بار مورد نیاز است کاهش می دهد.
ظرفیت خنک سازی بر حسب تن تبرید اندازه گیری می شود. یک تن برودت به عنوان ظرفیت حذف گرما با سرعت 12000 Btu / ساعت در اواپراتور یا چیلر تعریف می شود.
یک سیستم تبرید جذبی که 12000 Btu / hr را از بین می برد (1 تن تهویه هوا را انجام می دهد) برای هدایت فرآیند جذب ، به انرژی گرمایی ورودی تقریباً 18000 Btu / h نیاز دارد. این بدان معنی است که رد گرما در برج خنک کننده تقریباً 30000 Btu / hr در هر تن تبرید است. با کاهش درجه حرارت 15 درجه فارنهایت (8 درجه سانتیگراد) در سراسر برج ، رد حرارت یک سیستم جذب نیاز به گردش تقریبا 4 گرم در دقیقه آب در هر تن تهویه هوا دارد. تبخیر آب در گردش مجدد با سرعت تقریبی 3.7 گیگابایت در هر تن اتفاق می افتد.
به جز پمپ های محلول و مبرد ، در سیستم جذب هیچ قسمت متحرکی وجود ندارد. اگرچه این یک مزیت طراحی اقتصادی است ، هزینه تولید بخار کم فشار یا آب گرم با درجه حرارت بالا (HTHW) نیز باید در نظر گرفته شود.
سیستم های فشرده سازی نیز یک بار حرارتی اضافی را تحمیل می کنند. این امر به دلیل انرژی مورد نیاز برای فشرده سازی گاز مبرد کم فشار و دمای پایین از اواپراتور و تحویل آن با فشار بیشتر به کندانسور است. انرژی ورودی کمپرسور تقریباً 3000 Btu / hr در هر تن تبرید است. بر این اساس ، رد حرارت طبیعی در یک سیستم فشرده سازی تقریباً 15000 Btu / ساعت در هر تن تبرید است که نیاز به تبخیر حدود 2 گالن در ساعت آب خنک کننده دارد.
- ۹۹/۰۷/۲۸